پیام هفته: نکاتی درباره فرزندپرورری (2)

نکاتی در مورد فرزند دوم

1­اولا گفته شد که فرزند تک آسیبهای جدی دارد و تعداد فرزندان دو یا حداکر سه تا باشد اما به دلائل بسیار که هم برای فرزندان  خیلی خیلی بهتر است و هم برای پدر و مادر نیز چنین است توصیه اینست که فاصله سنی فرزندان بین 20 تا 35 ماه باشه چون فاصله سنی بیشتر در بلند مدت هزینه و مسائل و مشکلات و اسیبهای بیشتری برای فرزندان و پدر و مادر خواهد داشت.
2­مادران توهمی دارند که اگر در حالی هستند که دارند به فرزندشون شیر میدهند احتمالا حامله نخواهند شد که به هیچ وجه درست نیست.
3­در هر حالتی فرزند اول ما با اومدن نوزاد جدید حتما اسیب شدیدی میبینه و حتما اومدن نوزاد جدید رو به عنوان تهدید و خطری برای کم شدن محبت و توجه نسبت به خودش تلقی میکنه زیرا اولا وقتی مادر نوزاد رو شیر میده ارتباط ویژه ای با او خواهد داشت که فرزند اول از اون محروم است و دیگر اینکه بسیاری از گفتگوها به ناچار مربوط به نوزاد جدیدتون است و پسر یا دختر شما که تا بحال مرکز و محور توجه در خانواده بوده و خودشو به عنوان تنها موجود منحصر بفرد در خونه میدیده حالا به یکباره متوجه میشه که یک موجود حقیر و ناچیز دیگه اومده و حق و سهم اونو در توجه و محبت همه و همه در اختیار گرفته... لذا احساس حسادت و رقابت شدیدی بصورت پنهان و آشکار با او پیدا میکنه .فقط وظیفه ما اینه که سعی کنیم این اسیب و به حداقل ممکن خودش برسونیم و بتونیم بر روی زخم فرزند اول در این تغییر شرایط مرهمی بگذاریم.
4­وقتی درباره امدن خواهر یا برادر از فرزند اولتون سوال میکنید باید بدونید که نه باید اشتیاقشونو اونقدر جدی گرفت و نه عدم رضایتشونو....به هر حال از او پرسشهایی بکنید و حالات فرزند اولتونو قبل از اومدن فرزند دوم ارزیابی کنید
5­درباره اومدن فرزند دوم هرگز به فرزند اولتون قولی ندهید زیرا اگر نتونید اونو براورده کنید میتونه برای فرزندتون آسیب زننده باشه و به هر حال اگر بچه دوم در راه بود و فرزند اولتون مایل بود میتونید اینجا و اونجا دربارش حرفی بزنید ولی اگر او تمایل نداشت در اینباره کمترین حرف رو با او داشته باشید.یادتون باشه 9 ماه انتظار برای فرزند اولتون وقتی سن کمی داره شاید به اندازه 5 سال باشه زیرا زمان در کودکی خیلی خیلی اهسته میگذرد.
6­خودتونو نگران این موضوع نکنید که مانند فرزند اول به او علاقه خواهید داشت یا نه و یا عشق و محبت فرزند اول رو به دومی هم خواهید داد یا نه... زیرا در واقعیت هیچکدام از این موضوع های اهمیتی اینچنین که هم اکنون در ذهن شما هست رو در واقعیت نخواهد داشت .
7­فرزند اول ما بسیار علاقمند خواهد بود که فرزند دوم رو داشته باشه زیرا به او هم به عنوان همبازی و هم اسباب بازی نگاه میکنه و باید سخن ما به فرزند بزرگتر این باشه که او تو را دوست خواهد داشت و بعدا با تو بازی میکنه و در زندگی یار و یاور تو خواهد بود و نیز میتونید از برادر خواهر های دیگه براش مثال بزنید که چقدر با هم خوبند و خوشند.
8­در ماه های اخر زبونی به فرزند بزرگترتون میگید که او بسیار ضعیفه و نمیتونه حرف بزنه و من به کمک تو احتیاج دارم ولی یادتون باشه در عمل هرگز هرگز هرگز مسوولیت بچه کوچکتر رو به بزرگتر ندین و هرگز او این پیامو نگیره که اگر کاری رو انجام نده مسوول یا مقصر یا اشتباه کاره....به هر حال هرگز نباید بچه ها رو در هر سن و سالی که هستند مسوول مواظبت و مراقبت از برادر یا خواهرشون دانست .
9­توصیه اینست که حتی قبل از اینکه موضوع بچه دوم مطرح بشه او را به بیمارستان ببرید و بزارید نوزادان دیگه رو ببینه و حتما در خریدن وسائل نوزاد جدید او را هم با خودتون همراه کنید و در هر خریدی حتما برای او هم خرید کنید و میتونید بهش بگین که برادر یا خواهر کوچیک تو به من گفته که اینو برای تو بخرم.
10­در روزهای آخر بارداری اجازه بدین به بدن شما دست بزنه حتما وقتی در بیمارستان هستین یکی دو تا از عکسهای خودتون با فرزند بزرگتونو با خودتون ببرید و کنار خودتون داشته باشید که او خاطرش آسوده بشه شما به یاد او هستین 
11­بهتر است به فرزندتون نگید که برادر یا خواهر تو در شکم من است چون بچه به دلیل تصورات و تخیلات عجیب و غریبی که داره تصور میکنه اون بچه خورده شده یا ممکنه به گونه ای دفع بشه لذا بهتر است گفته بشه در قسمتی از بدن من است و در اونجا کمی بزرگ میشه و بعد به این دنیا میاد....بهتر است عکسهای زمانی که او را حامله بودین به او نشان دهید و عکسهای اول تولدشو که در اغوش شما یا دیگران ببینه.